Need for Speed Payback was één van die games waar ik ontzettend naar uitkeek dit najaar. Niet alleen omdat Need for Speed 2015 mij zo ontzettend goed is bevallen, maar ook omdat ik het tof vind om met max getunede auto’s door bochten heen te driften terwijl er dikke beats door mijn headphones pompen.
Ghost Games heeft twee jaar de tijd gekregen om aan Need for Speed Payback te sleutelen en daarom zijn mijn verwachtingen voor de game ook hoog. Niet alleen omdat ik een liefhebber ben van de serie, maar ook omdat ik gewoon zin heb in een racegame. Geen race simulaties zoals Gran Turismo of Project CARS 2. Nee! Mijn voorkeur ging uit naar Need for Speed: Payback, maar ik heb gegokt en verloren.
-Lekker cliché-
In tegenstelling met het vorige deel, dat zich afspeelde in de ficieve stad Ventura Bay, waar het bijna altijd nacht is en net iets té vaak regent, speelt Need for Speed Payback zich af in de onderwereld van Fortune Valley, een omgeving die gebaseerd is op Las Vegas en de kurkdroge woestijn daaromheen. Het verhaal is lekker cliché, maar weet je, soms zijn clichés helemaal niet zo erg. In de game speel je met drie verschillende personages: Tyler, de Racer; Mac, de Showman; en Jess, de Wheelman. De coureurs worden verenigd door een zoektocht naar wraak op The House, een misdaadkartel dat heerst over de casino’s, criminelen en politie in de stad. Door het voltooien van diverse uitdagingen en evenementen verdien je het respect uit de onderwereld van de race scene en is het de bedoeling om de lijpste race crew te worden in Fortune Valley.
-Watskeburt?-
Graphics
Na flink wat cutscenes en slap geouwehoer mag ik eindelijk zelf de wereld van Fortune Valley verkennen. Na het kiezen van jouw eerste auto, die er nog lekker burgerlijk uitziet, scheur je direct met piepende banden de garage uit. Ik voel mij gelijk vertrouwd met de controls van de game en binnen no-time drift, drag en scheur je over de straten heen. Wat mij gelijk opviel is dat de game er minder mooi uitziet dan Need for Speed 2015. Jammer, maar oké. Het is de grootste open wereld in een Need for Speed game dus daar kan ik wel mee leven. Wat ik wel storend vind is dat Payback een soort van Instagram filter heeft. Op sommige momenten denk ik; wauw, wat ziet de game er toch mooi uit, maar wanneer je goed kijkt ziet het er een beetje wazig uit.
Need for Speed 2015 voelde leeg aan. De wereld zag er tof uit, maar de omgeving leefde niet en het leek op een spookstad. Jammer genoeg is Ghost Games er niet in geslaagd om dit te verbeteren in Payback. Natuurlijk verwacht ik geen honderden tegenliggers en voetgangers wanneer ik door de vaak lange saaie wegen van de woestijn heen scheur, maar er gebeurt zo weinig. Ik snap dat het een racegame is, maar wanneer je een open wereld game maakt zorg er dan voor dat het ook leeft of een creëer een bepaalde sfeer. Ik mis het gevoel om lekker rond te cruisen in de grote open wereld.
Speedcards?
Waar Need for Speed volledig de mist in gaat, is bij het tunen van je auto. Hoe hebben ze dit in hemelsnaam bedacht? Dit was voor mij echt een domper, juist omdat het tunen van je auto altijd zo tof is gemaakt in Need for Speed. Waar je normaal gesproken upgrades koopt of unlocked om de prestaties van je auto te verbeteren, hebben ze nu Speedcards bedacht! Dafuq? Met Speedcards is het mogelijk om je auto te tunen en zijn er in zes verschillende categorieën, van meerdere merken, die ieder weer een eigen bonus hebben.
Nu kun je deze Speedcards op verschillende manieren verdienen. Na een gewonnen race mag je er één uitkiezen. Je kunt niet zelf kiezen welk onderdeel je wilt verbeteren, maar je kiest uit drie Mystery Cards en dan moet je maar hopen dat je het gewenste onderdeel krijgt om jouw auto te verbeteren. Is je Speedcard lager dan je huidige? Dan kun je deze inruilen voor ‘parts’, die je weer kunt gebruiken in een soort van fruitmachine, om zo te gokken om nieuwe Speedcards te winnen. Ik wil potverdorie naar een garage rijden en een monteur aan het werk zetten!
Gelukkig er er niets te klagen over de customization opties in Need for Speed Payback. Kleren maken de man en velgen de auto. Je kunt letterlijk uren doorbrengen in de garage en je auto optisch aanpassen totdat je een ons weegt; bumpers, spiegels, velgen, banden, stickers en ga zo maar door. Dankzij de Community is het ook mogelijk om ontwerpen van andere spelers te downloaden en gebruiken op jouw racemonster.
-Racen, driften en collectibles-
De game draait uiteindelijk natuurlijk om het racen en daar stelt Need for Speed Payback gelukkig niet teleur. Het is een echte arcade-racer en voor je het weet scheur je met hoge snelheden door de bochten om die ene checkpoint halen, drift points te scoren, en die vermakelijke nitro komt lekker van pas om je tegenstander stof te laten happen. De verschillende races zijn vaak leuk om te spelen en vervelen niet snel. Zo zijn er verschillende type wedstrijden; drag, drift, off-road en natuurlijk de ‘normale’ races op de weg.
De wereld ligt als vanouds bezaait met collectibles en events om zo meer geld en xp te verdienen. Er is ook altijd wel wat te doen. Of je nou billboards of coins aan het verzamelen bent, of op zoek gaat naar een autowrak en onderdelen, zijn er natuurlijk ook genoeg race activteiten in de vorm van Drift Zones, Speed Traps en Bate Crates; waar de politie je op de hielen zit!
-Soundtrack met een Nederlands tintje-
De soundtrack van Need for Speed is zoals gewoonlijk dik in orde, al hadden er van mij wel wat meer tracks in gemogen. Desalniettemin pompen de beats lekker door mijn headset en heb ik zelfs een paar nummers aan mijn Spotify toegevoegd. EA kondigde eerder al aan dat Need For Speed Payback muziek bevat van de Nederlandse rapper Lil’ Kleine, en voegt daar aan toe dat het Rotterdamse kunstenaarsduo Bier en Brood (Koen Harmsma en Jelmer Noordeman) in de game is vereeuwigd. De muurschilderingen van Bier en Brood zijn op verschillende locaties opgenomen in Need For Speed Payback. Een Nederlands tintje in een internationale game.
EINDOORDEEL: EINDOORDEEL: [usr 3.0]
Need for Speed Payback is geen slechte game, maar is helaas niet geworden wat ik ervan had verwacht. Het ziet er allemaal cool uit, de soundtrack is lekker en het spel scheurt heerlijk weg, maar ik heb het gevoel alsof Ghost Games teveel naar The Crew en Forza Horizon heeft gekeken. Ze hadden zich beter kunnen concentreren op hetgeen waar Need for Speed het beste in is: straatraces in de achterbuurten van een rauwe stad!
++ Arcade Racer op zijn best
++ Customization opties
++ Dikke soundtrack
— Speedcards
— Saaie open wereld
Ik eet Fruitella voor mijn dagelijkse portie fruit en zit s’middags aan het ontbijt. Daarnaast doe ik mijn eigen stunts, smeer mijn eigen broodjes en maak mijn eigen lunch.
