Crash Team Racing is een game die ik in mijn jongere jaren heb moeten missen als eigenaar en daarom ben ik blij dat er een remake is gemaakt van deze PSX-klassieker, al heb ik daar potjandorie 20 jaar op moeten wachten. We moeten niet vergeten dat er verschillende vervolgen zijn geweest op CTR, maar deze konden never niet tippen aan de hoeveelheid nitro en fun die de originele kon bieden. Het is dan ook geen gekke keus geweest om juist dit spel opnieuw uit te brengen voor de PlayStation 4, Xbox One, Nintendo Switch en pc.
The king of the road
Gezien mijn ervaring met Nintendo-games heeft Crash Team Racing altijd al in het rijtje gestaan naast Mario Kart en Diddy Kong Racing. Deze games komen uit hetzelfde tijdperk, maar slechts één is altijd koning geweest en met de tijd meegegaan. *kuch* Mario Kart *kuch*. Maar daar is verandering in gekomen met Crash Team Racing Nitro Fueled. De game laat zien dat Mario Kart echt niet meer de enige is die er toe doet. Mario Kart is een spel dat ik al jaren lang, elke dag of wel om de dag een keer opstart, even een cup voor het slapen gaan en dan weer door. Mijn weekenden beginnen dan ook met een koffie en Mario Kart in bed (lang leve de handheld modus van de Nintendo Switch), maar sinds Crash Team Racing Nitro Fueled is mijn oude ‘king of the road’ stof aan het happen.
Looks, feel, immersie, skill
Zoals je waarschijnlijk al door hebt heb ik Crash Team Racing Nitro Fueled gespeeld op de Nintendo Switch. Het is geen verrassing dat de console van Nintendo minder krachtig is dan zijn concurrenten. Juist met de kennis dat zo’n systeem minder krachtig is verbaasd het me wat de ontwikkelaar uit dit apparaat kan halen. Toegegeven is CTR minder scherp en flashy dan op de PlayStation 4 of Xbox One, maar dat betekend niet dat deze game geen parel is op de Nintendo Switch. Zeker in docked mode merk je de volle potentie van vloeiende 60fps en haarfijne graphics. In handheld mode mis je iets meer detail, maar met dat kleine scherm valt het bijna niet op.
Waar CTR zich onderscheid (en zeker op de Switch, gezien zijn besnorde concurrent) is de snelheid en skill die je nodig hebt in deze game. In iedere race game is driften bijna niet meer weg te denken. Ook CTR maakt er gebruik van., maar waar je bij andere games makkelijk, simpel en zonder pardon kan driften, geeft CTR je flink op de kop als je het niet goed doet. Door in de bocht met je ene bumper de drift te starten, rond je hem af door je andere bumper te gebruiken. Ben je echter te laat dan ben je je drift kwijt en zal je een stukje langzamer gaan. Gebruik je je tweede bumper te vroeg dan heb je wel een boost, maar deze is aanzienlijk kleiner dan wanneer je hem tot het maximale weet te halen. De computer waar je tegen racet die weet dit en maakt er zonder problemen ook gebruik van. Wil jij dan ook in elke Cup eerste worden, dan moet je dit maar goed onder de knie krijgen, want zonder lukt het je niet!
Juist de ervaring die ik heb met Mario Kart heeft mij geleerd dat dit eigenlijk een hele simpele game was. Mijn eerste paar potjes in CTR heb ik dan ook zwaar verloren. Ik heb sommige stages wel een triljoen keer moeten herhalen, omdat ik het gewoon niet voor elkaar kreeg de computer bij te houden. Dit alles op een medium moeilijkheidsgraad. Stel je voor hoe lastig het is als beginner wanneer je op hard gaat spelen, of zelfs online. Ik raad online dan ook zeker af tot je het kan, tenzij je klaar bent om stof te gaan happen.
Het arsenaal aan power-ups van Crash Team Racing Nitro Fueled zijn afgeleid van de selectie van Mario Kart power-ups. Crash’s groene bekers zijn Mario’s bananen, Crash’s Aku Aku en Uka Uka zijn Super Star van Mario, enzovoort, maar Crash Team Racing biedt opnieuw een interessante wending. Het verzamelen van Wumpa Fruit versnelt zowel je motor als je power-ups. Groene bekers transformeren in de meer dodelijke rode bekers enzovoort. Dit alles doet je vergeten dat het op Mario Kart lijkt, want er zit meer diepgang in. Gebruik ik mijn items nu? Of wacht ik tot ik genoeg Wumpa Fruit heb tot ik er een super item van kan maken?
Content, replayability en gemiste kansen
Crash Team Racing Nitro Fueled zit bomvol content. Voor de singleplayer ervaring zal je het meeste tijd spenderen in adventure mode. In deze modus rij je in een semi-open wereld rond waar je tracks kan kiezen. Na elke 4 tracks in een gebied te hebben gedaan heb je een boss-key vrijgespeeld, waarmee je tegen een heuse eindbaas kan racen. Eenmaal de grote baas verslagen? Dan mag je door naar het volgende gebied.
De meest standaard vorm van alle tracks zijn de races. Wanneer je eenmaal eerste bent geworden in een race krijg je een sleutel die je nodig hebt om de volgende ruimtes open te maken. Naast normale races heb je ook arcade-like modus. Zo moet je bijvoorbeeld een track completen binnen een bepaalde tijd, of dien je 3 munten (C T R) te verzamelen in de track en moet je ook nog is eerste worden. Al deze verschillende onderdelen in de adventure-mode zorgen er voor dat je hier erg veel tijd in kan verzinken. Je zal niet alles uit hoeven spelen om bij het einde van het avontuur te komen, maar het voelt wel goed als je ziet dat je progress 100% is. Je bent een echte GameNerd of je bent het niet.
Los van de adventure-mode zal je als eenzame gamer de meeste tijd online spenderen. Online zijn races nooit hetzelfde, gezien je tegenstanders nooit hetzelfde zijn. Zoals ik wel al eerder aangaf raad ik je aan om eerst even goed te oefenen..
CTR biedt de mogelijkheid om cups te spelen, zowel alleen als met vrienden. Je kan losse levels kiezen en hier in racen. Of je kan een traditionele cup kiezen waar je 4 levels achter elkaar speelt. Op Zich zijn deze cups prima vermaak materiaal. Wat echter jammer is, is dat je gewonnen beker niet wordt opgeslagen. Eenmaal een gouden beker in een cup te hebben gehaald, is dit nergens meer terug te vinden. Alsof je het nooit gespeeld hebt. En dat vind ik jammer. Ik kijk graag terug naar mijn virtuele trofeeën, juist omdat ik deze in het echte leven niet heb, maar dat is een verhaal voor een andere keer. Dit geldt ook voor de arcade-modi die je kan spelen los van de adventure-mode. Je kan het spelen, je kan de beker winnen, maar het is nergens terug te zien?!
Tijdens mijn review periode voor replayability zat ik midden in een verhuizing (nogmaals een rede waarom de Switch zo fijn is). In mijn oude woning stond mijn Switch aangesloten aan het internet. Het maakt niet uit wat je speelt, offline, online of adventure je krijgt voor elke race die je doet een paar digitale munten. Met deze munten kan je in de shop nieuwe karts, personages etc kopen. Dat ik deze munten kreeg vond ik fijn, ook al werd ik niet eerste en moest ik de stage opnieuw doen.
Echter in mijn nieuwe woning had ik de eerste dagen geen internet. Ik ging weer aan de slag met adventure mode en ik kreeg geen munten meer. Hier heb ik dus internet voor nodig. Eenmaal ik nu niet op de eerste plek eindigde kreeg ik dan ook niks meer voor mijn moeite. Wat mij minder motiveerde. Als ik wist dat ik geen eerste zou worden deed ik ook een harde reset op de game, toch zonde van mijn tijd dit uit te rijden. Ik weet niet of ik dat moet plaatsen onder verwend zijn? Ik kreeg het eerst wel, en toen niet meer. Naar mijn gevoel klopt dat niet. Wat trouwens echt super hatelijk is zijn die verdomde laadtijden die een eeuwigheid lijken te duren. Misschien juist omdat deze game zo veel te bieden heeft zijn de laadtijden ontzettend langzaam. Soms heb ik echt wel enkele minuten moeten wachten voor ik kon spelen. Ik weet niet of dit op de andere consoles hetzelfde is, maar ik hoop dat ze hier nog wat aan gaan doen.
Ik eet Fruitella voor mijn dagelijkse portie fruit en zit s’middags aan het ontbijt. Daarnaast doe ik mijn eigen stunts, smeer mijn eigen broodjes en maak mijn eigen lunch.
